Казах ти:

-          Огънах се.

И каза:

-          Не скърби.

Тихо се разочаровай.

Спокойно приеми да гледаш

спрелия часовник.

Логично се отчайвай,

че не е спрял,

че тъй върви си твойто време.

И ако изведнъж се случи

да помръдне някоя стрелка,

не рискувай да се зарадваш.

Това не е движение на време.

Лъжесвидетелска надежда е това.

Сериозна слез

и трезво абдикирай

от хилядите си прозорци.

ОтвОри ги заради едното „може би“.

И се самозабравИ изящно.

Каквото имаше да кажеш

за есените лебедови,

за  спомените, за потта любовна,

за съвместното убиване на времето,

на статуите за платежоспособността,

каквото имаше да кажеш

за хора, що полека се огъват,

го каза.

Превод: Дани Ди

Κική Δημουλά - «Διάλογος ανάμεσα σε μένα και σε μένα»

Σου είπα: -Λύγισα.

Κι είπες:

-Μη θλίβεσαι.

Απογοητεύσου ήσυχα.

Ήρεμα δέξου να κοιτάς

σταματημένο το ρολόγι.

Λογικά απελπίσου

πως δεν είναι ξεκούρδιστο,

ότι έτσι δουλεύει ο δικός σου χρόνος.

Κι αν αίφνης τύχει

να σαλέψει κάποιος λεπτοδείκτης,

μη ριψοκινδυνέψεις να χαρείς.

Η κίνηση αυτή δε θα "ναι χρόνος.

Θα "ναι κάποιων ελπίδων ψευδορκίες.

Κατέβα σοβαρή,

νηφάλια αυτοεκθρονίσου

από τα χίλια σου παράθυρα.

Για ένα μήπως τ" ανοιξες.

Κι αυτοξεχάσου εύχαρις.

Ό,τι είχες να πεις,

για τα φθινόπωρα, τα κύκνεια,

τις μνήμες, υδρορροές των ερώτων,

την αλληλοκτονία των ωρών,

των αγαλμάτων τη φερεγγυότητα,

ό,τι είχες να πεις

γι" ανθρώπους που σιγά-σιγά λυγίζουν,

το είπες.